DÜŞTÜYÜ....

umudu gerçekleştirebilme gücünü nasıl arandım içimde.
dinlenmiş, çoğalmış seslenişlerinde
kendimi eksikliğine bile bozdurabileceğim bir aşkın
şarkı sözleriydin sen..
içimi kazıyan sıkıntıları gidermenin telaşıyla çarptım gözlerine
ama az sonra bir çay içecektin
tren hareket edecekti
gözden kayboluncaya kadar sevecektim seni, bakacaktım ardından.
ellerinin şiiri yarım kalmış bir resimden de çıksa,
sıcaklığın mevsimleri unuttururdu.
beyaz bir sayfanın aklığına dökülen gölgen,
o gölgenin beşiğini özenle sallayıp büyüttüğü aşkım.....
bir çay içecektin.....
içimde küfre dönüşecekti dantel işlemeli sözler..
hoşçakal demiyecektim
bütün yolculuklarımda ve kaldıklarımda , gittiklerimde
ayrılık sözcüklerine meydan okur gibi merhaba dedim hoşçakal yerine....
o zaman,
düştüyü bir yatakta
geçmişi uyutan çocuklar olamadık......