1
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
775
Okunma
iki duble meşk, yanında ortaya karışık düşünmeler.
şerefe dedik ve gittik ayrı yollardan.
soğuk ve sisli havada kaybolduk gözlerden.
bir dudak mesafesindeydi oysa ki ruhum.
tutuşan ay ışığıyla sohbetim
aslında bensizliğimin kekelemesiydi gecenin köründe.
ilk sokağa saptım çaresiz
ayakkabılarımla el ele tutuştum çıplak sokakta
ceketimin koluna girdim umarsızca
ayağımı gökyüzüne göre uzattım ağacın gölgesinde
ve sessizce uykuya daldım sabahın ertesinde.
© Eren Elibol // SON AN
5.0
100% (1)
Cevap Yaz