Artik cok gec kalmisiz,
Kalplerimiz büyük yara almis,
Ne zaman yaralarimizi,
Sarmaya kalksak .

Daha büyük yaralar acmisiz ,
Yüreklerimize…
Eskiden dokundumuz yerleri;
Oksar sever onarirdik,

Artik cok gec kalmisiz.!
Askimizi bosa harcamisiz,
Bir ömür misali,
Bosa akip giden;
Yasarkan kiymetini,
Bilmedigimiz yani…

Bilemem düzelir mi?
Kirilan vazo yerine gelir mi ?
Susuzluktan solmus bir gül?
Yada askin atesinden kavrulmus,
Kirilmis eski kalplerimiz düzelir mi ?

Bilemem günes eskisi gibi;
Parlayarak dogar mi ?
Yagmurlar deli gibi yollara;
Düser mi ?

Biliyor musun?
Yolda gördügümüz,
Kimsesiz cocuklardan,
Daha kimsesizim.
Ama kelimelere döküp seni,
Haykiramiyorum…

Sadece gökyüzüne günese bakip,
Hadi siz anlatin diyorum…
Bir kavurucu sicak ,
Ardindan cilgin firtinalar,
Sel gibi yagmurlar…

Onlar seni en az benim kadar,
Iyi taniyorlar…
Artik cok gec kalmisiz.!
Birbirimize…