2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1301
Okunma
Güvendiğimiz,
Aşımız, ekmeğimiz
Umut.
Bazen havada uçan bir kelebek.
Bazen elimize verilen bir parça ekmek.
Çok dillendirdiğimiz bir çocuktur.
O.
Çaresiz zamanlarımızda,
Yüreğe serpilen bir avuç huzurdur.
Dertliler harmanında.
Her gün sularız çabuk büyüsün diye,
Ama nankördür verilen her emeğe.
Beraber çıkarız hayattaki her yolculuğa.
Bir bakmışsın o başlar ağlayıp zırlamaya.
Yarı yolda bırakır seni.
Vefasız bir dost gibi.
Her gün beslersin.
Bir minik serçe sevecenliğinde.
Ama o kaçar sizden.
Sıkıyı her gördüğünde.
Ara bakalım umut yok.
Nerde, kimde.
Belki bir yerde yatıyordur miskince.
Belki de sandal sefası yapar denizde.
Aslında o hiçbir yerde değil.
O içimizde.
O bileğimizde.
O yüreğimizde.
O aklımızın bize gösterdiği her yerde.
31.01.2011
Orhan OYANIK
ÇAN
Cevap Yaz