3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
901
Okunma
Sonu olmayan bir yalnızlık benimki
Uçsuz bucaksız çöller gibi
Gittikçe ağırlaşıyor ruhum
Taşıyan bedenim yorgun...
Hayat yaşadıkça çıkmaza sokuyor insanı
Elini kolunu bağlıyor
Koca bi kalple çıktığın yolculuğun sonu
Dökülen gözyaşlarıyla sonlanıyor...