11
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1368
Okunma
fuzuli bir demindeydi
şiir.
felek toplamıştı
tüm cevrini
dikenlerinden
har
açılmıştı
şerha şerha
gün doğumunda
gazel okuyan şiir
gurubda
tüm yapraklarını döktü
hazana uğramış ağaçtı
dizeleri...
merhametini
kendi rüzgarında buldu
ne kadar körse
o kadar boldu
tutuşturdukları...
kapadı gözlerini
yaşın yanında yandı
kuru..
zor olan değil
zar olandı dili
zar zor
tuttuğunu
aydınlatırken bir fenerin ışığında
yürüdü
vaktinde uyanmıştı
rüyadan
anımsıyordu
beyaza çalan gözlerde
aksi suya ermiş
bir leylak...
29/01/2011
ödemiş