Neden ağlamaktasın hep için için,
Kör karanlık,zindanlara hapsolmuş yüreğin,
Neden güneşin aydınlığından kaçarsın?
Yoksa,yoksa alıcı kuşlarmı ürküttü minik bedenini.
Korkma,
Serçelerle,ebabül kuşlarıyla olursun arkadaş

Neden bu yasakları koydun kendine,
İhanet çemberini yırt artık,
At kendini güneşin kucağına,
İmbat rüzgarlarıyla sarmaş dolaş ol...
İçine çek doyasıya.
Kelebeklerle dans et gül bahçelerinde...

Neden boynu bükük gül gibi durursun hüzünle,
Kaldır başını bak yıldızlara,
Hepsi sana pervane olmuş,kıskanırlar adeta,
Onların arasıdan seçilip,yeryüzüne gönderilmiş,
Güzellik timsalisin sen...
Yüzüne, güneşin yüzü değsin,
Hayatı yeniden keşfedeceksin,

Tak yakana mavi nazar boncuğu,çık ortaya,
Çık, alem ay görsün yeryüzüne inen...
At kendini masmavi derinliklere,deniz yıldızları kıskansın.
Balıklarla yarış kıyasıya,
Yeni mevkiler keşfedeceksin yüreğince,
Hayatı içine çek doyasıya,
Işığını yıldızlarla paylaş çekinme,
Göreceksin,
Sen yeniden doğacaksın...

* Ahmet MORAN