şimdi ben
o an için yaşıyorum
ısrarlı bir hayali.

içinden
bir de sen
karanlığın içinde
"o mavi kız çocuğu gibi bakıyorsun"
öpüşüme yaslanmayı
geçirip de

onlarca insan
yüzlerce insan
belki binlercesi...
kulaklarından geçecek,
duymayacaksın değil.
usulca yaklaş
susunca aşkla
bil benlesin!

"hangi yöne gideceğini belirleyen rüzgar değil, yelkendir."
bin deniz mili tayfun, çok yelken dolusu rüzgar
şehvetimi de duymayacaksan eğil
gözlerimle anlaş
dudağımla başka
duy benlesin!!

o an bir şilep karaya oturur.
olanca kuvvetiyle bir şaplak yersin.
o an içindeki termal sular budur!
ah işte ölüm budur dersin...

etrafta ne güvercin varsa havalanır.
ortasına bir dilim elmayla o kız çocuğu koşar.
evrenin yani tarihin yolu yarılanır.
deniz gelgitlenir,
rüzgar coşar...

insan her arzusunu da hak etmeli
bunu bütün şefkatinle sen öğrettin!
ki onlar tercihlediğiyle yaşar!
tut ki geleceğin güne kadar
dudaklarımı kaybettim.

ellerin var
ellerin bal gibi de bunlar
ellerin onları geri vermeli
verecek vermesine de
gelecek gerimde
zın zın parlar
bir anlam vermeyeceğim
inan ol gülmelerine
çünkü kucakladığımı düşlediğimi
duymayacaklar...

gel sarıl
etrafın yanar dönerine aldırma
mekan sürekli flu
sürekli değişkendir rüyada
"dünyada da böyle
değil mi?"

hem darıl
diri
hiçbiri kalmıyor sabaha
boğazında koca bir yumruk
yumruk koca bir kuyruk gibi arkamda
"ah bir rüyaymış bunlar da”