Korkunç olaylar var, dünyada hem de çok,
Bunlarda insaf da, merhamet de hiç yok.
O organlar sanki babasının malı,
Şu organ mafyası denen bu olmalı.
Galiba yapıyor ruhsatsız deneyler,
Bakın yaptıkları, nasıl korkunç şeyler;
Mideyi deliyor, asitle alkolle,
Bu barsak bu böbrek, sanki ona köle.
Zehir dolduruyor, tertemiz ciğere,
İşkence ediyor vücuda boş yere.
Ayakla yapıyor, haram yolda yarış
Yalan dolan ile, dil olmuş bir karış.
Hak sesleri nasıl, ne zaman duyacak?
Paslanmış nasihat geçmez olmuş kulak
Yürekten yapmamış bir kerecik zikir,
El çalmaktan berbat, kir üzerine kir.
Başı secde görmez, parasıdır ilah,
Pırıl pırıl kalbi, kararmış simsiyah.
Gözler kan çanağı, yeşil çuha izi,
Beyin zara benzer, şeş beş görür sizi.
Dudaklar uzamış, sanki olmuş hortum,
Edep yeri tarif dışı utanıyorum.
Emanet değil mi, bize bu organlar?
Organ mafyasından beter şu insanlar...

Ekrem Şama