Bir dünya
Sevmeye çalıştığım
Sevdiğim ya da sevemediğim
Hayallerimde süslenmiş
Bir yazar dünyası

Mevsimlerden sonbahar
Bir ağacın altında
Oturmuşum bir bankta
Konuşuyorum Mevlana’yla

Bak bir şu dünyaya
Mevsimlerden sonbahar
Sevgilerin,acıların başladığı
Şiirlerin en tatlı yazıldığı
Mevsimdir sonbahar

Bakıyor bana durgun durgun
Olmaz diyor
Mevsimlerden sonbahar
Senin yüzünde kar taneleri

Bir ayna veriyor elime
Bakıyorum yüzüme
Hafif bir gülümsemeyle
Sadece yağmur damlaların diyorum

Dokunuyor yüzüme
Hafif nemli diyor
Büyük bir hayranlıkla bakıyor
Gurur gözyaşları diyorum

Susuyor ama gözlerinden belli oluyor
Hisleri,sevgileri
Biliyorum o da sevmişti beni
Düşünüyorum ve bir şey keşfediyorum

Aslında susmak bazen de konuşmakmış
Mevlana’nın yüzünde küçük bir tebessüm
Acaba düşüncelerimi mi okudu diyorum
Ben bir şey demeden söze karışıyor
Unutma,bu senin dünyan!