Giderken sana ait olan yüreğimi beraberinde götür
beni dinlemiyorsa neden taşıyayım.
Fedakarlığı benim için değil de senin için düşünürken;
bin bir çile çekmeme sebebiyet veren hep o değil miydi?
İncindiğine bakarsan o senin eserinken tutsağınla övün!
Seni benden çok düşündüğü gün zarara düştüğünü anlamıştım.
Bilirdim onun bir gün böyle sahipsiz kalacağını!

Bunu sadece onun için değil,kendimi de düşündüm.
Çünkü sen gittiğinde sensizliğe dayanmayıp;
beni peşinde sürüklerken ;bedenim bitap kalır.
Bir tarafta yorgunluğum devam ederken;
Diğer taraftan da onun feryadını işitmek istemem.

Ben demiştim ona
kardan beyaz nesne yokken bedenimi üşütür hep.
Sen de bu lafımdan ibret alıp;fiziği güzelliğe değer verme!
Güzelin derdi varken sevilmeye değer mi?
…
ve bir de sevilen vefasızsa
haydi çek ebediyen
sevginin bedeli buysa
al gönül hasılatını
benden söylemesi.

İster emanetini al
ister çöpe at
Ama bunu bilmeni isterim ki
Onun sana olan sadakatliğini başka yerde bulamazsın.
Onun zenginliği
gideceğin altın saraylardan daha değerli
yüzün buruşup,gözün çukurlaştığında o gene seni sarar!
Bundan eminim.
Çünkü senin için atıyor!..

M.Sıddık SOLMAZ