Huzurun ayak izi renk olur yansır suya.
Efsaneler uyanır kuşlar dalar uykuya.
Yudumlar nahifleşir bardak dudağa değer.
Güzellik ikliminde yer bulunmaz kuşkuya.

Ateşin gayretiyle billûrlaşır has emek.
Demliğin lisanından efsaneler dinlemek.
Tazelenir buğuyla emsalsiz düşünceler.
Bu haz deminin adı çayı yârle demlemek.

Çözülür dudaklarda çayın özündeki sır.
Muhabbet olmayınca kalır ünsiyet kısır.
Kelimeler mecalsiz cümleler kadükleşir.
Kuruyan dudaklarda çaysızlık dile yansır.

Faslı çay ayrı bir zevk ince düşünce demi.
Bir dostun acı çayı güzel eder her kemi.
Çayı dostla yudumla muhabbeti adımla.
Kulakların çınlasın bizi unutma emi…

Huzurun ayak sesi gül misalin busesi.
Gamzesinden dökülen bardağa naz bestesi.
Dinlemeye doyulmaz yudum yudum bir şarkı.
Nefesi gül kurusu efsanedir güftesi.
Ankara,27.01.2011 İ.K