Ehliyetsiz bir aklın sahibi olmamalıyım
Kalbini ihmal eden, ruhunun ahdini merak etmeyen halimi yaşamalıyım
İdraki neden ziyadesiyle önemini kavramalıyım, fikretmeyen firakı ne yapmalıyım
Hak için cehdettirmeyen, ecire meyletirmeyen furkanı, anlamadan mı okumalıyım



Neden zühtü hep yanlış anlarım
Etkisiz kul olmanın bizarlığını mütemadiyen yaşarım, bu halden nasıl çıkarım
Neden girdabın içinde anlamlaşan bir canım, esaret içimde niye çok farklı anlarım
Manazsızlıktan, aşktan nasiplenmeyen candan, acziyet içinde ki o merak sıkılırım



Dünyayı “ben” sanmamalıyım
Yıllardır içine düştüğüm esaretten silkinip kurtulmak için adanmalıyım
Aşkın senasında uyanmalıyım, sevdalaşan vicdanımı sahibi için anlamalıyım
Hakikatin sadır olmadığı hiçbir mekanda oyalanmadan müddeti iyi tanımalıyım



Vicdan neden masum bir aşktır
Sahibinden nasipsiz kalmayan sultandır, ruhun aidiyle alakalı bir sanattır
Akıl anlamak ve ayırt etmek için farktır, irade hakikate adanmış bir iştiyaktır
Ömür ne muazzam bir fırsattır, hesabın içinde ki tufandır, ölüme adanmış candır



Ruhum hakikatimdir,kimindir
Kalbim sahipsiz olan bir kölemidir, neden nazargah için tertip edilen ülfettir
Hisssiyar aslında pek latiftir, onu kirleten ise nefsi telakkilarde ki gizli esarettir
Feraset ne için çok önemlidir, ihsan üzre olmak idrakin güzeliğinde ki bir payedir



Yanmayı sadece sen murat edersin
Ruhunu ve kalbini ihmal ettikçe savrulan bir nefessin, nefsinin hala esirrisin
Ne kadar onu ezersen bil ki o nispette özgür ve manası içinde anlam bulan nefessin
Yoksa saklı bir zamanın içinde var olmaya gayret eden bir dilencimisin veya nesin



Mustafa CİLASUN