27
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
2232
Okunma

Muayyen bir yalnızlıgın kızıydım.
masumiyetimden törpülendim.
Zelil..
Takvamdan bir tutam döktüm
Uryan kalmış kahrıma.
Ve sonra
Kestim yaramı
Kanadı!
Gâyem, ızdırabımdan koklatmak idi,
Kokladın.
Çarıklarım da önden yırtıldı.
Gel!
Gel ve yosma berelerimden okşa.
Şimdi en iyi afyon aşksa salâ’da
Gûsle çekerim ah’ımı.
Hâk! sabrımın gözü,kaşı
Taş bastım akan kanıma
Hadi gel şimdi beni sen usla.
Evlatlığımı yitirdigimden bu yana
Renkler inzivada.
Puslu bir kaftandı üzerimdeki
Geceden kalma.
Kalındır yaralarıma.
Sucûd ettim anamın baş koydugu taşa
Düştüm secdegâhına.
Kördüm, ebelendim
Küfre girmekten geçtim.
5.0
100% (15)