Hüzzam makamında yetim selâsı üşümüş yaz(g)ımın
An/sızın değil ki bu lâl buse daha ana rahmimde mırıldanmış





Maskelere bulaşmış gayri-meşru bir fırtına koynunda
Mor nöbetlerim düşer sol yanımdan
Zemheri günlerimin susuzluğuna takılmış
Mühürlü uçurtmam isyankâr



Ram olmuş özlemlerim bir kuşluk vakti
Avuçlarımda susuyor kekik kokularım
Y a k l a ş t ı m
Ama küllerimin çetelesini tutamaz ki
Pusulasız kelebeklerim beyhude



Say ki (s)akladım göğsüme çığ düşmüşken hasretle
Gusülsüz günahına nikâhsız (s)esimi
Say ki bir avuç toprak serpilirse sevdama
Darmadağın mezarımda şahadetsizde yatabilirim




Göz kırparken yorgansız sevişmelere gam
Kaç kanama kundakladım?
Sökük kıyametinin ayak seslerine iliştirilmiş
Cinnetlerimi gizledim



Bıçak kesiği korkusunda kafiyesiz bir sayıklama işte
Damarlarıma bu zifiri cehennemi işleyen




Islak trajedimde boynuma dolandı
Yokluklarınla sıvanmış bir Elif
İnfazımın beşik kertmesini gizleyen tövbelerini hiç kirletmedim



İhbar etmedim hiç bir bakire gün ışığını
Kapı aralarında kavuşmaları doğurmak için
Ölüme yaslayarak mülteci şehirlerimi
Kekre haykırışlar sızmışken
Uçuklatan sözlere mum ışığında ferman yazılır mı?




D e m l e d i m
Çırılçıplak yatağıma iffetsiz sabıkaları
Katıksız yanıklarına b/akarsın ardımdan artık
Sadece bizi alıp uyutursun yine de
Kurban edilince hasretin kara kaplı defterine bir düş


YASEMİN CANAN...