sevda cn

KADİR MEVLAM SEN DİNLE
Bir gün bu ellerden gider olduk,
zülfü perişan kalma sevdiğim,
hilkatlara karışıp manidar olduk
Dağlara kendini vurma sevdiğim.
medinede aldık soluğumuzu,
Taslarda içtik zemzem suyumuzu.
Sorarlarsa aslı soyumuzu.
Yadellerde bırakma bizi sevdiğim.
Karadır malukatın yüzleri,
Yürürkene bırakır ardında izleri.
Karadır kaşları sarıdır gözleri,
Bizi mahsun koyma sevdiğim.
Yayladan gelir koyun ve kuzu,
Ben bilir söylerim doğruyu özü,
Bozuldu dünyanın dengesi sözü,
Cahile meydanı verme sevdiğim.
Aşıklar atışırdı sazlar elinde.
Korucu dolaşırdı orman içinde.
Çoban sürü otlatır mera dışında,
Sütünden kaymak yapar sevdiğim.
Oğullar gider asker olurlar.
Silahı potini kuşanırlar cepheye,
Vurulursa şehit olur,ölmezse gazi,
Kınalı elini yuma sevdiğim.
Bizi gurbet ellerde koyma sevdiğim.
Ülkemin başını duman bürümüş,
Savaşa gidenler yayan yürümüş,
Yemiş iki buçuk millet türemiş,
Sazımı,sözümü çalma sevdiğim.
Memleket aç bilaç kalmış aman,
Beyoğluna birkaç sözüm var heman.
Milleti ağlatma edilmez duan.
Fakirin belini kırma sevdiğim.
Biz türküz türk doğduk inansanıza.
Yaren dost dedik etrafımıza,
Millti birbirine kırdıranlara,
kefensiz gidersiniz mezarınıza.
Milletin anasını ağlatma sevdiğim.
Alamadık muradımızı hevadan,
Çok şeymi istedik ulu mevladan.
Uyuduk uyanamadık uykudan.
Başını taşlara vurma sevdiğim.
N.SEVDA CİNT