50
Yorum
13
Beğeni
5,0
Puan
4729
Okunma

/kanadım kanadına değiyor
hadi! göğün kapısını açalım sessizce
desem de !.../
coşkunun iliklerimdeki saltanatı
kıyameti sırtlanmış vedalarda yıkar
yüreğimin kalelerini
enkazımın tozu dumana katan şahlanışında
kutsadım hüznü
sessizce
ellerimle kanattığım yıldızların ışığına dokunurken
yanar duvarlarımdaki sükûtun perçemi
âh… masallarım
sana küstüğüm yerde başlar
çocuk yanımın kaldırımları arşınlayan ağıdı
sabrım gömüldükçe yüreğimin
toprağı kıraç yazgısına
nefesimin yolunu keser
gönüllü yangınım
ey şafağına meylettiğim!
sana yazılırken mi mühürlendi alnıma
hüznün seyr-ü seferi
büyütürken seni içimde
can kesiği feveranların kozasında
küller sararım kambur hayallerime
ipi kopmuş uçurtmalar
rüzgârın seyrine bırakır
yalnızlığın işgalindeki yüreğimi
ve basar zifiri sessizlik
kıyılarımın köhne kalabalığını
hayal kırıklığı göverir
yüreğimin kuytu köşelerinde
yaşamın gerdanına dizdiğim huzur
buğulu gözlerimin ferini azad eder
sonrası
gel gitlere sığmayan
hüzün kısrağının yelesinde
ince sızılar işlenişi
ve
ayrılığın kanıma dokunan sancısına süzülür
göğümün kanadı kırık kuşları
ey kıblesine sûru üfleten duam!
gölgemden kaçarken
güneşine düştüm
şimdi
cayır cayır susuyor
gülüşlerim
/sayıklanan terennümlerde antik bir şehirdir
gölgelerdeki d/okunaklı inleyişler /
Mehtap Altan
25.01.2011
5.0
100% (37)