64
Yorum
18
Beğeni
5,0
Puan
2807
Okunma

/umudumun dalına kondu gecenin kan çanağı gözleri
şimdi bir serçenin gözyaşında inliyorum annem! /
ruhuma dokunduğun yerde bahara soyunmuştu
yılların kahrını gamzesinde emziren çocuk
gözlerimde büyüyen sonsuz üşümüşlük
giydirdiğin masalda arınsa
sancımı dindirsen ey yar-ı dem
dökülürken dudaklarımdan
şimdi
toprağı işgâle uğramış memleket kadar
yorgunum
miladına iltica eden yağmurlar
dağ yürekli sızılarıma
bile bile sobelenen taç oldu
ki kendime tutunmanın ahraz sancısını
arşınlarken metruk şehrim
adı konmamışlığın vebâlini sırtlandı yarınsızlığım
ne vakit kıstırıldı heybemdeki çaylak tebessüm
o vakit yalnızlığın ihtişamında
sustu sonsuzluğun parmak uçları
yüreğimin sen mühürlü katmanları
sessizliğinin üryan ıslığına teslim
umudu yalayan gecenin ayazında
toprağına gök olamayışımın ateşi var
sesleniyorum şiirlere
hadi !
ardına bakma ve
sarıl yüreğimin üşüyen yangın ormanına
biliyorum
kimse masum değil
beyazın kanına girip
siyaha attılar suçu
oysa
gece şahitti
enkazımın zerresini bağışlarken heceye
t/uzak iklimlerde hıçkırığımı sarıyor
duvardaki gölgeler
son bir tutunuştu sesine
sesimin duvağındaki imgeler
kanattığın ruhumun kervanına sızdı
isyanı sağaltan kurgular
ve
kurdum yokluğunun sahrasına dalgakıranları
çekil yolumdan
sokulma artık sınırlarıma
ölümün soğuk nefesinde
soluğumun sen kokulu sıcağında
yanacağım lapa lapa
sonrası
Yusuf’un kuyusuna ay düşüren kıyamet güncesi…
/ah annem !
yarınımın saçlarını döktü ansızın gelen bir hayal kırıklığı
şimdi nereye dönsem üşüyorum… /
Mehtap Altan
02.02.2011
5.0
100% (50)