Sana vuruluşumdu, beni döndüren Dilfigâra
Çarpılışta kesiliverdi nefesim bulunmaz Nigara

Meftunun oldum da yar, durdum ben intizara
Ukde oluşta oturdu tümden yüreğim, kötü bir zara
Dünyada, bir tek sen misin berceste
O tatlı handenle öldürüp de, düşürdün derde

Gönlümün sana yanışı, Bergüzarın olsun
İçin de, yüreğin de burulsun
Nevm-i baharım inşallah, bir gün sana düşer
Tüm içimle sarıp da yaktı beni har’ın
Gönlün ermeyişinde kahroldum
Senin salınışının gizeminde de Râm oldum

Öylesine; bir gül-ü Gülşensin ki
Bana yaratanımdan, bir iclal-ı Hürremsin
Senin gönlüne düşünce, diyar-ı Gülşen’deyim sanki
Kabullerimin içinde en zorlusu da sensin
Çarpar beni o mehveş siman, inan ki


Öylesine Melda halin var ki, içime de akın eder
Beni depremlerince Lerzan edip de gider
Şu biçare gönlün Vahide’si, sadece bir tek sensin
Yoktur, bu dünyada bir Menent’in
Varlığımı da, varlığında bilesin

Leb-i Gülfem’im
Feryat-ı figanlar da kalıverdim

Kondur benim, tüm ruh âlemime o tatlı mı tatlı buseni kurban
Dağ bayır da tanımadan, çölünde de boğuldu bu Şeyda’n

Bir gün acaba, Visali olur mu bunun?
Kör Geran’da mı kaldı yoksa biçare ufkun?
Gel de bir. Meşk’e coşalım
Belki de, eski günlerimizin bir rical-i olur
Kötülüğün hoyratlığı da belki yorulur


Tüm yüreğimle karaladı, hayat nağmelerini duygularım
Hırçınlığın da, dile destan oldu Şikâr’ım
Bu vakarlı halime de, sakın aldanmıyasın yar
Girdi de çıkmaz aramızdan kahrolası Ağyar

Sen neden ki; Abat görünüp durursun, her bir halime
İndirseler tüm arşı da, yığsalar bir bir üstüme
Bir an bile geri durmam, sevgili Aylandan

Şahidim olsun benim, bu Engir yıldızı afta
Tek tekte bölünüp, olsam da bin Yafta
Bir an bile söylemez dilim, Zemm’ini
Gömdüm seni, gönlümün içinin içinin de içine
Kem gözlerden sakınıp, kıskanırım vallahi o ahu gözlerini...



(25.01.2011)AZAP…