Bir Çingene kızına çok derinden âşık oldum,
Haleti beni haletten halete sürükledi.
Tüm olanca mehasinine candan vuruldum,
Hüsnü beni bir anda deryalara gark eyledi.

Ben de fark edemedim ona bu kapılmayı,
Birden bire beni kendine meftun eyledi.
Onda gördüm, özlediğim olanca sevdayı,
Bu durumuyla beni kendine tuktun eyledi.

Kaşlarına, gözlerine, giysilerine, eteğine,
Dudağına, yanağına, vesselam her şeyine!
Vuruldum da kendimi hasrettim hüsnüne.
Ve elimi bağlamak hissini duydum destine.

DİVAN’ IN bütün vasıflarını toplamış kendinde,
Zülüfleri, giysileri hiç şaşılmayan bir tuzak!
Giymiş olduğu rengârenkli o enfes kazak,
Bırakmaz hiçbir servi eksikliğini teninde.

Sadece ben uşşâkı değil, her gören hayrandır ona!
Ve dondurur her kendine bakanı yerinde.
Olanca giriftarlığı bir anda aşıladı bana,
Kendine kıldı bu canan ki beni bende.

Ah! Kim olmaz böylesine canana giriftar,
Ben olmam diyenin alnını şüphesiz karışlarım.
Kurtardı beni, olmuştum pek müthiş bir bimar,
Ve birden onu nazar eyledi bakışlarım.
KÜÇÜK OZAN(CML DMR)
ELVEDA’dan.
LÜGATÇE:
BENDE: Kul, köle.
MEHASİN: Güzellik.
DEST: El.