Durgun bir günde bedenim,
Avuçlarımda öfkeli bir yalnızlık kokusu
Savruk bir yaşamın uğultusu kulaklarımda
Gülüşlerimde ah
Dokunuşlarımda bin günah
Avuçlarıma gözlerin doluyor
Adını koysam hallerime
Sensizlik oluyor yine
Nefessizlik gibi bir şey…

Yakamoz aşkların düşlerinden uyanırken
Beklemelerin cepkeni delik kalıyor.
Demir alıyor aşkın gemisi
Açık denizlere
Terk ediyor cümleler ağır ağır
Yarılır derin sular
Gülüşüm var köpüğünde dalgaların
Tabakamın tütününe hoş bakarım
Seni sararım her tebessüm
Aşkı yakarım tiryakiliğimde anlıyor musun?
Yoksunluğundur bir garip masum
Öksüzlüğüm gibi bir şey.

Bakışlarıma düşen hüzünlü bir anı olur
Zanlı olur denizler
Tanık olur güvercinler her kamarada
Deprem gibi Marmara da titrerim
Kudurur hislerim
Biz derim biz, ilk ayrılan değiliz ki
Son kavuşan da
Her tutuşanda yüreğim kaçar külkedim
İskelesinde tükendim her defa
Gemilerine küfrettim bu sefer
Dönersen eğer, seversen bir de
Ölürüz ikimizde aşkla
Anla işte anla
Hayat adınla başlar ve her şey!..

Nebahat Erkan
24 10 2010-
Pazar