Ruhumun derininde çıkan yangında
Gece gözler aciz tutuşuyordu
Sığ bir ahın içinden nefes aldım da
Teni benim tenimle uyuşuyordu !

Gitgide hızlanan bu kan akışı
Güçlü reflekslerimiz yavaşlıyordu ,
Dudağı arıların petek balıyla
Teni de tenimle uyuşuyordu !

Ütopyamda koskoca bir kraldı
Kısılmış gözlerini aralıyordu
Her vadede bir günah , ayrı yasaklar
Teni hala tenimle uyuşuyordu !

Göğsünün kafesi sırça saraydı ,
Adeta gel tahtına otur diyordu
Hafif esmer tende yanıkcanaydı
Tenimle üstelik uyuşuyordu !

Nar-ı kirpikler zatıma düştü
Sanki bir yakutla bakışıyordu ,
Kulağıma eğilip fısıldadı da
Teni benim tenimle uyuşuyordu !

Doruktakı kardeleni tutar gibiydi
Kralım şiirlerin mahrem yeriydi
Şeb-i aruz misali kutsal geceydi
TENİMLE SON DEFA KAVUŞUYORDU...


MasalPerisi