2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1478
Okunma
hayat
başlar farkında değilsindir kum saatinin
baş aşağı döndüğünden
güle oynaya geçip gider ilk çağın
zaman
akar durur inceden
takılırsın çözülüp durur ayak bağın
her felaket
her ihanet
her keder iz bırakır zamanla
saçına düşen aklar biyolojik değil
artık anla
göz kapaklarındaki kırışıklar
ve alnındaki çizgiler
küçük bir armağanıdır bu yaşamın insanlığa
mühim olan neyin kaldığı değil sende eser
demişler ya eserin yoksa yerinde yeller eser
sen yine de sev,yine de koru içindeki masumiyeti
sev sevebildiğin kadar,emir demiri keser....
Cevap Yaz