Su yanar tavrın ile hasedinden gül kurur
Hasretin bu sinemi mütemadi kavurur
Senden geçmem imkansız yadımda özümdesin
Kirpiklerin ok olur tam yüreğimden vurur.


Kimi dem sevincimsin bazı gün şeksiz hüzün
Baharın has çiçeği ana fikrisin güzün
Senle başlar şiirim senle biter hikâyem
Bende sensin kantarı aşka dair her sözün.


Efsane yaz denilse adınla başlıyorum
Zemheride yazlayıp çöllerde kışlıyorum
Su yanar ateş üşür mevzubahis sen isen
Bu bendeki ince hâl asla götürmez yorum.


Sinemde bir yara var sabah akşam hep kanar
Gül lâle ve de sümbül adın gıptayla anar
Çiçeklere şah sensin aşk göğümde desensin
Aşk ocağında ateş senin arzunla yanar.


Kaf dağı’ndan bir rüzgâr savurur saçlarını
Hemen velvele alır sevda yamaçlarını
Kuğular güvercinler sana özenir daim
Sanını duyan şahlar terk eder taçlarını.
Ankara,18.01.2010 İ.K