alpa niro ,
şiirin sahibi
21 Ocak 2011 Cuma 13:26:13
hayatımda tanıdığım en kötü insandı
bütün kötülükleri ondan öğrendim ben
bütün iyi yanlarımı onda yitirdim
yüzüme bakarken sonsuza kadar susacakmış gibi bakardı
hep susardı ama konuşan gözleriyle de kanayan yarama tuz basardı
gözleri sonsuz bir uzay boşluğu gibiydi
ve gözlerinin karası içinde kendimi yitireceğim bir kara delik gibiydi
ben onu ve onu unutturacak birini bekleyip durdum yıllarca
ama ne onun ne de onu unutturacak birinin gelmeyeceğini anlayınca
beklemekten de vazgeçtim çünkü beklerken
beklemek kadar acı veren bir şey daha olmadığını öğrendim