8
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1706
Okunma
kırılmıştı
erken
savrulmuştu
yeniden
yüreği titrerken
mor çiçeklerde
anımsadığı
anmadığı zamanlar
koptu belleğinde
yeniden..
düşen parçalarda
yeniden titredi
kadın...
hamsın...
çiğsin.
dedi,erkeğe..
baktı
görmedi
duydu
işitmedi
aldı
vermedi
adam...
azlar çoğalmıştı
yollar kısalmıştı
varlar daralmıştı
belleğinde..
elinin ayasıyla
bastırırken
dudaklarındaki kanı
bir tükrük gibi
havaya savurdu
yaşadıklarını...
buldum
çoktum
yoktum,dedi
kadına...
sokaklarda
mor çiçekler açmıştı
bir gazete küpürünün
üstüne yağmıştı
kar...
ve
köşedeki bakkalın
hala kapalıydı kepenkleri...
yüzünü kapadı kadın
yüreğini kapadı
ve
mor çiçekli sokağı
bir sessizlik kapladı..
ve
adam
mor çiçekleri ezerek
yürüdü,
bilinmeyene..
18/01/2011
ödemiş
Cevap Yaz