Kaldırdım ellerimi havaya,
Açtım avuçlarımı, haykırdım dağlara;
Dağlar! Ne kadar küçüksünüz avuçlarımda,
Küçük, koca bir dağın yamacındaki yavru kadar küçük,
Hani o yüce dağlar!

Kaldırın dumanlı başınızı bakın bir hele,
Sevdiğim nerede?
Fısıldasın ağaçlarınız birbirine,
Haber versin kor yüreğimi sevdiğime,
Hani o yüce dağlar!

Tutuşun el ele sıra dağlar,
Uzanıp gidin sevdiğime,
Savurun eteklerinizi uzaklara,
Tutunup gelsin yanıma,
Hani o yüce dağlar!

Salının hep bir olup,
Getirin onu rüzgarınızda uçurup,
Yazın bulutlara yüreğimin sesini,
Görsün bitmez sevgimi,
Hani o yüce dağlar!

Eritin karlarınızı,
Serinletin yanan yüreğimi,
Uğruna şiirler, şarkılar yazılan, ağıtlar yakılan dağlar,
Hani o yüce dağlar!

Göz yaşlarımla eriyip giden,
Sevdiğimi bana geri getiremeyen dağlar,
Hani o yüce dağlar!

Dağlar! Sevgim yüreğimi dağlar…

Ertuğrul Tiryaki