Yorgunum,çok yoruldum artık.!
Ufukta bir ışık görmeden kürek çeken mahkum gibiyim,
Yoruldum,takatim kalmadı biliyormusun?
Veresiye veren tüccar gibiyim,
Karşılığı gelmeyince emeğin,
Taa içine tüküreyim ben böyle sevmenin...

Yoruldum,sahiden yoruldum artık.!
Varlığın varla yok arası ufkumda,
Ne varlığın belli,ne de yokluğun artık
sadece;taşınması zorlaşan bir yük oldun,
gittikçe ağırlaşıyorsun omzumda...
Dizlerinin bağı çözülen bir hamal gibiyim,
Yüküme el atan olmayıca yanımda,
Artık çok geç,seni taşımayacağım canımda...

Yokluğuna alışmışken aylarca,yüreğim
Onu bile çok gördün,
’Ver’ diyorsun bana hayallerini.
Al be,al artık,kadir bilmez sevdiğim.!
Hayallerimde senin olsun.! git benden...
Git, daha uzaklara,git ki;yeniden dünyaya gelsin yüreğim...
Gözyaşımla büyüttüğüm gülümdün,
Kıyamazken ben sana,titreriken üstüne,
Yüreğimdeydi köklerin,
Artık söküp atıyorum seni,
Yavaş yavaş çekip atacağım kalbimden