Sensin yol gösteren fener
Ben; hep seni düşünürüm.
Geceler gündüze döner
Ben; hep seni düşünürüm.

Silleyi vuran felekte
Şu, uçuşan kelebekte
Yeni doğan her bebekte
Ben; hep seni düşünürüm.

Ağaçların filizinde
Sevdiğimin mah yüzünde
Gecelerin dehlizinde
Ben; hep seni düşünürüm.

Ne kürkteyim, ne samurda
Gözüm yok uzun ömürde
Yağıp sel olan yağmurda
Ben; hep seni düşünürüm.

Bana cefa eden yar’da
Sinemi dağlayan korda
Lapa, lapa yağan karda
Ben; hep seni düşünürüm.

Kalsam bile en geride
Olsam bile en beride
Şu, bal yapan her arıda
Ben; hep seni düşünürüm.

Kar içinde açar çiçek
Bir dağı taşıyor böcek
Hayat yalan, ölüm gerçek
Ben; hep seni düşünürüm.

Durmayıp çalışan elde
Gonca iken açan gülde
Acı, tatlı diyen dilde
Ben; hep seni düşünürüm.

Gün batımı tepelerde
Şu gönlüm hep ötelerde
İyilerde,kötülerde
Ben; hep seni düşünürüm.

Güneş doğar, güneş batar
Dertlerime bin dert katar
Kâinat uykuya yatar
Ben; hep seni düşünürüm.

Ekmeğim, aşım, ocağım
Ne oldum, ne olacağım
Birgün sana döneceğim
Ben; hep seni düşünürüm.

Saim’im çoktur kusurum
Yolunda ben bir hasırım
Ben; yalnız sana esirim
Ben; hep seni düşünürüm.

20/10/2005

Saim Bastık