Yerle yeksan ettin, mamur dünyamı
Hasretin kapladı, gönül bahçemi
Hep ziyan eyledin, güzel rüyamı
O gözlerin vurdu aşk kelepçemi

Aşk tomurcuklarım kurudu dalda
Zehir,zakkum imiş aşk denen balda
Kulun ahı kalmaz elbet bir kulda
Gönlümde sönmeyen ataşlarım var

Nolurdu vuslata, çıksaydı yollar
Birleşseydi birgün, uzanan kollar
Ayırdı bizleri, o zalim kullar
Gözümde dinmeyen gözyaşlarım var

Hasretle esiyor, gurbetin yeli
Sensiz nice olur, garibin hali
Zaten olmuşum ben aşkınla deli
Yüzümde çileden nakışlarım var

Hele ilk önce sen, nefsine seslen,
Yalansız,riyasız,duyguyla beslen
Aşk ateşinde hadi yanıp da islen
Gönlümde sönmeyen ataşlarım var

DURAK çağırmakdan, kesildi sesin
Seni duymaz o yar, boşadır nefesin?
Hasrete yuvadır, gönül kafesin
Sineme vurduğum sert taşlarım var

Durak YİĞİT
GönüllerinŞairi
2011...KOCAELİ