M. Akif’ in
“ Atiyi karanlık görerek azmi bırakmak
Alçak bir ölüm varsa, emînim, budur ancak.” şiirine ithaf.


Gözyaşım akıyor ümide doğru,
Zulmeti yerlere sereceğiz biz.
Niyazım ilahî rahmete çağrı,
Hüda’nın lütfunu göreceğiz biz.

Neş’eyle esecek saba yelleri,
Hazanı boğacak bahar dalları.
Rayihalar saçan gonca gülleri,
Vatan toprağından dereceğiz biz.

İbret nazarıyla okuyup dünü,
Tohumda, zerrede görüp bütünü,
İlimle, irfanla sarıp bu günü,
Güçlü yarınlara varacağız biz.

Alırsa toz alır, rüzgâr kayadan.
Eğri adam çıkmaz, asil mayadan.
Yarasa ezelden korkar ziyadan,
Karanlığı nurla yaracağız biz.

İslamın şöhreti şanı olacak,
Özlenen nesiller elbet gelecek,
Garipler, mazlumlar hepten gülecek,
Dünyayı yeniden kuracağız biz.

Her nefes alışta “Allah” diyerek,
Birliğin yoluna kelle koyarak,
Kefeni damatlık diye giyerek,
Maksada, menzile ereceğiz biz.

Tevhidî bu yolda çarnaçar kalsa,
Gam değil tüm dünya üstüme gelse.
Ülkümün düşmanı babam da olsa,
Zalimin zulmünü kıracağız biz.


Tevhidî (Gazi Hüseyin KILBAŞ)