Yedim içtim eğlendim,bu fani dünya bahçesinde,
Sevdim sevildim, burası dünya alemi denende,
Düşünmedim sonumu, bir gün bunlar bitecek diye,
Doya,doya yaşadım hayatı, fani dünya aleminde.

Ağlamasın kimseler, mezarlığa giderken arkamdan,
Sanmayın erken gittim, bu dünya makamından,
Gittiğim yerim belki de, huzuru bulacağım makam,
Bolca dua edin giderken, kalmaz bakarsın zaman.

Gördüm göreceğim kadarını, saten şu fani dünyada,
Sevdim seveceğim kadarını bu geçici hayatımda,
Esas gerçek bir alem varsa, bilirsiniz öbür dünyamda,
Rüyalarıma giriyor gerçek alem, durmadan saten.

O gün gelir gerçekten, binince o upuzun tahta taputa,
O gün gerçekten elveda dersem, sizlere hayata,
Ağlamasın kimse arkamdan, tuh ah, ah vah diye,diye,
Çünkü çağrıldım ki giderim, doğrusu olan o kainata.

Yeyip içip eğlendimse, bu yalancı dünya aleminde
Çarem yoktur gidince, başım girecektir mutlak derde,
Verdimse sadaka, belki yaptımsa biraz olsun hayır,
İşte o zaman, belki rahat ederim öbür ahret denende.

Zamanı gelip de, Ezrail ’ im gelip benim canımı alınca,
Mevtam omzunuzda taput üstünde, mezara varınca,
Atın dostlar o mezarıma, topraklarınızdan bolca bolca,
Güller yerine, ot ve dikenler bitsin mezar toprağımda

Bu bir garipti , “yaşadı ve öldü” yazın mezarımın taşına,
Öldü gitti deyin !,ve bir daha gelmeyin mezar başına,
Gelecektir sorgumda yanıma, nasıl olsa birkaç melek,
Sorgulayıp, hani nerede diyecek dünyada ördüğün yelek.