Düşün ki dünya sevdayla birbirine koşarken biz,
Fasit duygular içinde zevk-i ittisalden aciz
İltafatlar manasızdır gönül nazarında naçiz
Hangi kalbe bakarsan bak, inhilalinden korkarsın

Günler var ki bedbaht sevda kalplere bağlandı kaldı
Hayalleri, duyguları girdaplar içine daldı
Şuursuzca aşkı taklit buhranları örten şaldı
Yüreğimiz süflileşmiş sevememekten korkarsın

Öyle ki kokuşmuşluğun kurbanı olmuştur kalpler
Savrulan yapraklar gibi döküldü bir bir acepler
Her olumsuzluk ardından bulundu sakil sebepler
Gönül dile uzak kalmış, kararmasından korkarsın

Sanma ki gönül hayatı keyf çatmadan ibarettir
Başlangıçtan geleceğe gönüller birse şerbettir
Bizim gönlümüz her aşka gösterilen bir ibrettir
Biz ateşlerde yansakta dile düşmekten korkarsın

Dil/ara/sıydı gönülde fasl-ı hitab geleceğe
Kalbimiz sevinçle dolsun yüzümüz dönsün gerçeğe
Bir bir kopar yaprakları yaklaşmak için çiçeğe
Kibriti çaktığımızda yanmamızdan hiç korkmazsın

DİLARA GÜNEY