4
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1672
Okunma
Gözleri veda ediyordu
yüreğinde kırk ikindi yağmurları yağarken..
İhanetin soğuk nefesiydi zafer sarhoşluğuyla
teninde dolaşan.
Gururu isyanlarda, dilinde aşka lanetler ,
Kapattı tüm pencereleri ardına bakmadan.
Duymadı…
Görmedi…
Dönmedi…
Kanadı sevdalı yüreği, sızladı derinlerde,
Kışların soğuğu sarmaladı katran gecelerce,
İncinen gururunu da koyup heybesine,
Sustu…
Gitti…
Dönmedi…
Doğum avazıydı yaşadıkları,
Sancılı, kısa.
Ölüm gibiydi bitişi,
Tek solukta.
Sarıldı yalnızlığına,
Tutundu anılara,
Ağladı…
Gitti…
Dönmedi…
Nurcan Çelik Yalun
11.Ocak.2011
5.0
100% (1)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz