1
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
859
Okunma
seni böyle çıldırasıya
ölürcesine severken
sensiz olmak
daralan bir ateş çemberinin
ortasında durmak gibi bir şeydir...
Seni severken ben
hala çocuktun sen.
Büyüdükçe sevginde
büyüyecek sandım,
oysa sen beni
biraz olsun sevmedin.
Şimdi aradan onca yıl geçti;
onca pişmanlık, onca gözyaşı,
başka türlü yaşamak istediğim,
can çekişip durduğum
onca acılı onca sancılı yıl...
Sen tamamen unuttun beni
bense hala o ilk dakikaların
ilk saniyelerini
ve bu saniyelerde
gözlerine düşen o
saliselik sevgi
parıltılarını hatırlıyorum.
Ve inan, ömrümün
sonuna kadar da
arada sırada
gözlerine düşen
o saliselik sevgi
parıltılarının verdiği
acıya bulalı sevinçlerle
yaşayacağım...
seni anışım
en hazin ve en ezgin
aldanışım olsa bile...
5.0
100% (1)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz