Kaçıncı dolunaysız karanlık gece bu
Kaç sabahım zifiri karanlıklara esir düştü
Senin yokluğunda bilirmisin yar..
Zincir vurulmuş düşlerime, rüyalarıma
Karabasan uykularıma yar olacaksan gel
Ertesi yok dünler, bugünler, yarınlar sürğün
Senden ötesi yok yar..

Ben yaşayayım senin acılarını tadayım yar
Bazen doğruyu buluyorum inanıyorum..
Bazen yanılıyorum yanlışın içine düşüyorum yar
Adını koyduğum cümleler manasını yitiriyor dökülüyor tek tek
Anlamını yitirmiş duyğuların ardından bakıyor
Koca bir hiç çıkıyor karşıma herşeyin sonunda
Hüzünlensem, de, sevinsem, de üzülsem, de
Hayat beni yaşamaya mecbur kılıyor yar..

Yine sürükleniyorum karanlığın dipsiz kuyularına
Bir el uzanıyor hiç bırakmayacakmış gibi
Yeniden ümitleniyorum yar..
Bazen bir omuz istiyorum başımı koyupta
Rahatça yaslanacağım..
Uyandığımda mutlu uyanacağım
Bilki senin için bir rüyadayım
Uyanacaksın ve ben biteceğim yar..
Berfin Karahan/A.P/10/1/2011/04/50