Noktalama imleleriyle surup giden,
bir oyuna benziyordu yasam!!
Noktali virgullerle, soru imleleriyle surup gideni,
yada bir unlemle, bir noktayla ansiz biteni yasiyor insan.....

Bazi ozel anlar vardir omurlerimizde!!....
Birseyler ansizin baslar;
ve baslatmak duser insana...............
Bitince simsiyah bir matem,
kalbinin her kosesinde.....

Hic bilmedigim bir denizde;
Ve hic bilmedigim bir gemi!
Ruzgari almis da adina,
yelkenler fora.
Benim denizim, elalemin denizi.
Duslerim;
Elalemin denizinde batik bir gemi.............

O deniz ki;
Hic bir kiyiya boyle kopuk kopuk sunulmamisti.
Ugruna goller kurumus,
ama nehirler bogulmamisti!
Toprak catlamamisti sevgisizlikten.
O sevgili hicbir siire,
boyle sozcuk sozcuk konulmamisti......

Yuzunu ozledim anlasana;
Adini yazdim gokyuzune.
Adini, adimin yanina yazdim
MELEK YUZLUM
Adini yazdim gokyuzune!!....

Sonra dusmanlarimi anlattim sana!
Iz surenleri gosterdim ardimdan.
Dedim carmihlar kuruludur hep,
Hep benim yollarima!
Dedim yok benim bir seyim,
BIRSEYLERIM;
Sevdadan baska!.......
Artik yollari uzakta o kentin!
Aramizda nice yol, nice siradag durur.

Iste boyle; yakin uzakliklar
Ve uzak yakinliklar.
Yitirdigim her seyde,
kazandigim birseyler var.
Kazandigim her seyde,
biraz yitirdiklerim.
Bu yuzden birileri hep isinirken,
dinmez usumelerim.
Butun yasli hayatlar icin;
icimden ansizin bir sonbahar geciyor.
Bir sonbahar, kislarin kapisinda yaprak dokuyor.
Dallarda darmadagin savrulan yapraklarin eceli;
Icimden ansizin bir sonbahar aciyor.
Oyle aciyor ki, acilar acisiz kaliyor.
Mevsimler ustume devriliyor!
Kislar kissiz kaliyor,
cocuklar oksuz.
Kalemim sapsiz kaliyor.
Zaman beni yeniyor, asksiz
Askzis kaliyor.


Dilek Bolpasha