5
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1720
Okunma
Yalnızlığa ilk kez sürüklendiğimi
En kuytulara kaçırılırken tattım
Bir tamamlanamamış şiirin içinden
O ses yankılanmasaydı salkım söğütlerimde
Iraklara bakıp durmazdım boşu boşuna.
Kocaman bir surun yosunlu taşlar arası
Yüzüme çarpa çarpa
Yersiz yurtsuzluğum olacakmış meğer
Bezgin çöllerden birinde yanık bir kum tanesiyim
Onarılmaz yaralarım var tuz bassam da inleyen.
Aldırmıyorum artık kavrulduğuma
İsyan edemiyorum oradan oraya savrulduğuma
İçimde başka bir humma var şimdi
Dağlanıyor yüreğim köze değen işaret parmağım gibi.
Necdet Arslan
5.0
100% (6)
Cevap Yaz