Bizi hor görmeyin,biz de insanız
Gurbet elde kaldık, unutulduk biz
Sahip çıkan yok ki, garibanız biz
Gurbet elde kaldık, unutulduk biz

Esir gibi gama, hüzne sürüldük
Tıpkı koyun gibi hakir görüldük
Bazen horlandık biz, bazen sövüldük
Gurbet elde kaldık, unutulduk biz

Bağır,çağır boşa,duymazlar seni
Adamdan, insandan saymazlar seni
Hep hakir görürler cennet ülkeni
Gurbet elde kaldık, unutulduk biz

Hani çakı gibi giden o canlar,?
Ela gözlerinden akansa kanlar.
Bir tabutla döndü, yağız civanlar
Gurbet elde kaldık, unutulduk biz

Kaldı çifte yurttaş iki arada
Ölüden farkımız yoktur burada
Hüzünlü akşamlar bekler orada
Gurbet elde kaldık, unutulduk biz

Yana,yana kora döndü bağrımız
Viranedir artık gönül bağımız
Hep sılaya idi, her ağıdımız
Gurbet elde kaldık, unutulduk biz

Hüzünler maziden âtiye akar,
Nemli o gözleri geceler saklar
Bazen de konuşur sessiz sokaklar
Gurbet elde kaldık, unutulduk biz

DURAK yeter hasret yazar durursun
Yıllarca bağrına, dertli vurursun
Bu şarkıyı yıllar yılı okursun
Gurbet elde kaldık, unutulduk biz

Durak YİĞİT
GönüllerinŞairi
KOCAELİ

Değerli dostlarım,uzun yıllarımın yurt dışında,ve gerekse yurt içinde geçen 50 yılın gurbette ne zorlukların olduğunu içimizde yaşamayan yoktur sanırım.Fakat yurt dışında bir başkadır gurbet.Bunu yaşamış birisi olarak bu şiirimi yurt dışında çalışan kardeşlerimizle paylaşmak istedim.Umarım bir parçasını anlata bilmişimdir.
Çalınan ömürler,emekler,umutlar.Boş kalan hayaller ah ah...