Gitmek mi?
Nasıl gidebilirim ki?
Sözdedir gitmeler özde değil...

Çocuklar gibi tepinsem de,ağlasamda,
Yüreğimi avuçlarıma alıp sıksamda,
Aynaların karşısında bağırsamda,
Özüme işlemiş,gözüme işlemiş.
Feryat eden gecelerime işlemiş,
Seni sensiz yaşayan tenime işlemiş,
Vakitsiz kanatlanan ruhuma işlemiş;
Ha uçtu ha uçacak...

Hayatın rengi nedir bilir misin?
Ya kan kırmızısı,ya da bembeyaz..
Umutları ak günlere sararsın,
Ya canından can kopar kanlara boyanırsın;
Ya da gelinlik gibi tertemiz sevdayı giyersin ve
O kırmızı rengi de gelinin beline sararsın.
O kırmızı süs olur,
O kırmızı can olur,
O kırmızı rüyan olur,
O kırmızı muradın olur..

Neden korkar ki insan?
Korkularla yüzleşme zamanı gelince…
Kaybetme korkusu mu, bulduğunda?
Kar tanesi gibi avuçlarında erime korkusu mu?
Yarınlarının karanlık, ulaşılmaz gibi olması mı?
Sevgine inandıramama korkusu mu?
Cevaplayamayacağın sorularla dolu sınav mı zannettiğin?
Ölmek mi, dönmek mi?
Görmek mi, koklamak mı?
Üşümek mi, yanmak mı?
Bağlanmak mı, ağlamak mı?
Umut mu, ümitsizlik mi?
Hayal mi, gerçek mi?
Unutmak mı, unutulmak mı? ...

İnan sevgili inan;
Aşkı hiçbir söz tarif edemez,
Hiçbir renk açıklayamaz,
Hiçbir soru cevaplayamaz,
Hiçbir korku üstesinden gelemez.
Yüreğe bir işledimi, hiçbir kuvvet kazıyamaz.
Nereye kaçarsan kaç, saklanırsan saklan,
İtiraz etsen de,s evmiyorum desen de,
Düşüncenden silmeye çalışsan da,
Kalbin hep; onla atar,
Gözlerin hep onla bakar,
Kanın onla akar,
Bedenin onla ısınır,
Ruhun onla hayat bulur,
Beynin hep onda odaklanır,
Renkler onu anlatır,
Korkular korkusuzlaşır,
Soruların cevap bulur.

Kendini dinle, kalbini dinle,
En iyi cevapları o verir.
Bulur aradığı rengi.
Korkular biter ve
GİTMEYELİM haykırışlarını;
Tüm hücrelerine doldurur...
GİTMEMELİYİM
GİTMEMELİSİN
G İ T M E M E L İ Y İ Z..

Serpil Çınaroğlu 03.01.2011