Ne olursun dur yapma, yıkma gönül evimi,
Razı et yüreğimi, kader diyim yaksa da.
Ateşe dönüştürme, küllenmiş viranemi,
Bulayım benliğimi, gönül aşka aksa da.

Gireyim deme sakın, kapadım kapıları,
Anahtarı fırlattım, terkettim yapıları.
Kışları pek çetindir, hiç bitmez tipileri,
Sıcak girmez camından, güneş başın soksa da.

Kırılmasın kanadım, enginlere açamam,
Kervanı kaçırırım, yaralıysam uçamam.
Uzaklaşır diyarlar, göçmek ister göçemem,
Gözüm kesmez kalmayı, özüm ufka baksa da.

Etki etme duyguma, onlar içimde saklı,
Dem vurma yüreğime, o zaten dokunaklı.
Bir kez dokunmaya gör, zaten hep ağlamaklı,
Binbir ah işitirsin, yalan nara atsa da.

Hicran yarası açma, karaları bağlatma,
Akan sele döndürme, durgun suyum çağlatma.
Suretimden dökülsün, sahte gülüş ağlatma,
Kahkaha maskesini, dudaklarım taksa da.

Yar beni kurşunlama, ben zaten ölüyorum,
Saçım ak takatsizim, gün gün dökülüyorum.
Cisim bir kere ölür, candan sökülüyorum,
Ruhumdadır acılar, bin defa can çıksa da.

Serpil Çınaroğlu 05-02-2010