Seni yatırmak masalara

vücudunun içini açmak

bu gece

ay ile birlikte keşfetmek seni

kalbini tertemiz sularla yıkamak

var

bu damarlar nereye gidiyor diye sormak

ya da

bu cinayeti

bu kalbin nasıl işlediğini anlamak.

bilinmeyen problemleri çözmek için

daha da küçülmeliyim

damarlarının içine girmeliyim.

hiçbir şey dışarıdan göründüğü gibi değil

kanda var bu yollarda

alçak,kahpe bir basınç var

bir mafya var içten içe kemiren seni

bir hesaplaşma var

bu damarlardan çıkışda var

sen bilmiyorsun

şimdi başka bir yerdeyim

yediğin yemekler

ağız kokuları,yutkunduğun rujlar

yabancı maddeler var sana yakışmayan.

yukarılarda

senin denge noktan var

hangi yanın ağır basıyor

burdan bile anlaşılmıyor.

tek çarem kaldı

beyin

bu küçücük tepecikleri çıkmak

o kadar zor ki

hemde birbirleriyle

o kadar paralel ki

hangisi hangi görev peşinde

anlamak için

bir ictima gerekli

sonra daha aşağılara süzüyorsun beni

çok daha aşağılara

kötü kokan aşağılık mahalleler bunlar

yolkesenler,haraç yiyenler,ikiyüzlü insanlar var

delirmenin uçurumunda zor tutuyorum kendimi

bu evlerde milyonlarca ağlayan bebek var

iğreniyorum senden dışarı atıyorum kendimi

o güzel bacaklarına kafamı vuruyorum

küfrediyorum içgüdüme içten içe

bir insan nasıl bu kadar

kandırabilir kendini

nasıl bu pislik uğruna

hiçe sayar geçmişini

sana kızıyorum ve seni karşıma çıkaran

kör talihime

şimdi ben kendime mi yanayım yoksa

senin güzelliğine

uykudan uyanıyorsun yavaş yavaş

bayıltıcı ilaçların etkisi

geçiyor üzerinden

keşke ben alsaydım o ilaçları diyorum

keşke ben yatsaydım bu masaların üzerine

uyandığımda

ışıklar banim gözümü kamaştırsaydı

sen hiçbirşey bilmeseydin..



nisan 98 erdek