14
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1155
Okunma
kızıla boyadı karşı yakada
tüm camları güneş
ve ben hiç yanan olmadım
yeşile teslim kışı satın almak kolay
bahara özlem duyan hazan
o l m a d ı m
uçtu rüzgârında
kalemin ipek saçları
ayaklarına kapandı
tüm postaneler mesai bitiminde
açan çiçeklere yanan
kırmızı ışıklara kandı ümitlerim
sivri topuklu bir ayakkabının
üzerinde durabilmekti yaşamak
ama hiç kadın olmadım
uzadı gölgem babama dönüştü
hiçbir bisiklet selesine sığan
o l m a d ı m
İSTİSNA (4 Ağustos 2007, Şişli)
İstisnalar kaideyi bozar.
(önceki şiir: “katil annesi”)