Bir ırmak ta yıkanıyordu güzel Ayşula
Nedimeler şakalaşıyordu kıyıda
Şelaleden akan sular tenini okşuyor
Güneş vurdukça yakamozlar parlıyor
Güzelliğini seyrediyordu nilüferler
Uçuşuyordu daireler çizerek kuşlar
Ceylanlar su içerken onu seyrediyordu
Bir kuğu Ayşulaya gıptayla bakıyordu
O esnada bir türk savaşçısı avlanıyordu
Avını pişirmek için ırmağa gelmişti
Ayşulayı yıkanırken hemen farketmişti
Ayberk Kaan böyle bir güzellik görmemişti
Bir ıslık çaldı atına at firar etmişti
Koca Kaanınsa aklı başından gitmişti
Ayşula hemen yüzerek kıyıya ulaştı
Nedimeler korkuyla birbirine bakıştı
Git yabancı burda prensesimiz yüzüyordu
Siz gelinceye dek herşey güzel gidiyordu
Prenses aceleyle giyinirken çalılıklar ardında
Ayberk Kaan tırmanıp çıkmıştı bir ağaca
Kızlar onu görünce taşladılar bir süre
Ayıp ama çok ayıp utanma yok mu sende
Derken Kaan inince tanıdı bir nedime
Kaanım siz burda niçin diye kekeleyince
Ayşula da anladı onun Kaan olduğunu
Prensesese duymuş tu Kaanın ününü
Az önceki öfkesi rüzgar gibi geçmişti
Kızgınlığın yerini bir hayranlık almıştı
Afedersiniz ama biz burda yüzüyorduk
Biz nedimelerle ırmakta eğleniyorduk
Artık gelemeyiz siz burayı keşfettiniz
Hem bizi farketmeden gizlice izlediniz
Genç Kaan hiçbir şey söylemeden öptü kızı
Kaana direnirken içini düştü sızı
Ayberk kaana o an yüreği ısınmıştı
Ateş yakıp ceylanı pişirdiler birlikte
Almılanın kalbinde fırtınalar kopmuştu
Yakışıklı Kaana gönülden vurulmuştu
Gidip istedier Kaana uygur prensesini
Uygur prensesini verdi komşu ülkeye
Davullar çaldı bu aşkı duyurdu her köye
Kırk gün kırk gece eğlendiler bozkurtlar
Yarışlar düzenlendi yiğitler dövüştüler
At sırtında giderken kuzuyu kapıştılar
Onlar eğlenirken kıpçaklar baskın yaptı
Uygur savaşçıları çok kayıplar vermişti
Bilge Atam tonyukuk bilgece çok konuştu
Tedbirsizlik yüzünden canlar telef olmuştu
Sevişirken savaşı unutmayın yiğitler
Güldü bütün çeriler kahkahalar attılar
Ayberk Kaan,prenses çokça murat aldılar

Nihat Gülle
Şair ve Yazar