//yeni bir sözcük söylemek değil
ezberlenmiş o sözcükten yepyeni anlamlara uyanmak...//




aşk...




canım arkadaşım
olmazsa olmazım
ne çok yordum seni değil mi ne çok acıttım
her durakta yokladım
oranı buranı sıkıştırdım hep tamam mısın diye
vazgeçmenden korktum
eksilmenden
eksiltmenden...




korktum işte sensiz ölürüm diye
sensiz bakmaya çalışırsam hayata bakamam göremem diye korktum




bağımlıydım sana...

oysa şimdi
özgür artık kemanlar
Farid Farjad vazgeçti minörlerden
yayı yakmıyor içimi eskisi gibi...




bu sefer ben eksilttim seni
tek bir harfi çıkardım içinden
alını attım
akın kaldı yüreğimde




onun yerine gözyaşlarımı bıraktım sana
sana dair umutlarımı
seninle tamamlanan yanlarımı




aklığınla gidiyorum artık
özleyeceğim biliyorum hem de çok
dönmeyeceğim ama...




yitiyorum...




aşk...




ak...