HAZAN VURGUNU
Birbiri ardınca geçip giderken yıllar
Bir mevsim canımı yakmadı hazan kadar

Dağlar aştım çöller geçtim bunca zaman
...Bilmiyorum böyle yandığım başka bir an

Ne yazın sıcağı nede kışın tufanı
Göğe yükselen alevler sardı her yanı

Gülleri kuruttu solup gitti çiçekler
Boşuna ömür boyu çektiğim emekler

Kapkaranlık bir dünyada yapayalnızım
Gökteki ayım yok,parlamıyor yıldızım

Satırlar anlatamıyor ızdırabımı
Gönlüme gömdüm hayalimdeki anımı

İçimde bir volkan var çoştukça çoşuyor
Yoldaş olmuş dertler peşimsıra koşuyor

Hazanda vurgun yedim en derin yerinden
Yakanlar yansın ateş tutsun ciğerinden

Sönmeden yansın bu ateş mahşere kadar
Hak huzurunda soracağım sorular var

Helal etmem hakkımı serseler dünyayı
Verselerde gökteki güneşi ve ayı

Dönmem geriye koşuyorum adım adım
Yüreğimi yakan ateşi unutmadım

Canım yandıkça hal kalmadı dizlerimde
Yüreğime akacak yaş yok gözlerimde

Mekansızım yağmur yüklü bir buluttayım
Yerde kuru bir ağaç, gökte yalnız ayım

Yazmaz kalemler bu vurgunun hasarını
Silip süpürdü bu günümü ve yarını

Hazan vurgunu;dermanı yok bu alemde
Dile gelmez ne kağıtta nede kalemde
Cengiz Denek(SERDARI GÖNÜL)31.12.2010