0
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1650
Okunma
Özüm gözlerine esir oldu
Ben beni hatırlamaz oldum
Yanlışların doğrularımı etrafa savurdu
Ne bir yol buldum ne bir iz
Aciz şekilde bekledim hissiz
Meltem rüzgarı vurdu birden tenime
Kafamı kaldırıp baktım öylece
Ardından gaybden bir ses belli belirsizcesine
Şehvet dolu duygular kamçıladı ayaklarımı
Koşar adımlarla nefes karışıyor
Bulmak için o sesi her ikisi birbiriyle savaşıyordu
İki ağaç ortasında bir kuyu
Yaklaştım yanına baktım kararlıca karanlığına
Karanlığı yaran ses yüzümü tırmaladı
Geri çektim kendimi eksik birşeyler vardı
Anladım ki ruhum kuyuda kaldı.....
5.0
100% (1)