4
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1135
Okunma
Bir nöbet gününde, bir akşam üstü,
Fakülte koridorlarında yürümekteyim.
Attığım her adımda seni aradım,
Görmediğim her dakika erimekteyim.
Gitme günü gelmiş alna yazılan,
Ecel gibi bir şey hissetmekteyim.
Kimse kaldırmasın uyumuş sanıp,
Seni hayallerde seyretmekteyim.
Beni yakan ateş dünyadan değil,
Cehennemden kopmuş kavrulmaktayım.
Kollarımdan tuttu bir deli rüzgar,
Sağa sola çarpa çarpa savrulmaktaym.
Hastalar ölümü tatmış hastalar,
Biraz daha yaşam için hep savaştalar.
Hastalar, kalpleri pilli hastalar,
Beni gördü artık hepsi yastalar.
5.0
100% (1)
Cevap Yaz