1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1389
Okunma

Hüzün kaplı Sokaklarda
Rüzgarlar usul usul boşaltıyor yükünü
Kasım bitip aralığa dönüyor
Ellerim parkamın ceplerine emanet
Yüreğim sessiz bir gecenin koynunda
Gece cellat olmuş boğazlıyor denizleri
Ayrılıklar çalınıyor yitik sevdalarda
Toprak ana yalnızlığımı öpüyor
Ay kendinden geçmiş sarhoşluğundan
Bir ihtimalin peşi sıra adımlıyorum
Sokağın karanlık yüzünü
Nasıl bir yalnızlık
Nasıl bir yüreksizlik
Aşağılık bir yaşam eğrisine
Dişimi sıkı sıka gidiyorum
Ruhunu üç otuza satmış
Bu şehirden...
5.0
100% (1)