YAZGINA NASIL DOKUNMAM
“Martıların Çığlığı”
Issız gecelerde uçmayı bilmeyen suskun yüreğim;
Pranga yemiş umutlar elinde,
Göğsünde yaprak yaprak devrilirken ağaçlar,
Bir deli rüzgâra uçmak istiyor.
Geçmiş ve gelecek zamanın aşk hikâyeleri,
Martıların acı çığlığında duyun beni…

Karanlığı koynuna alan koca şehir,
Kimse bilmez yürekteki yangını,
Uçmayı bilmeyen Kanadı kırık kuşlar,
Muhabbet eder, ceylan gözler güler ama
İçi cayır cayır yanar.
Suskundur,
Dil esarettedir,
Boynunu büker sessizce içlenir,
Bakar içinden sevdalanır,
Ak güvercin gibi parmaklıklar ardında,
Mahkûmdur! O

Buruk geçmişin acısı dolmadan yüreğe,
Gözlerine hasretliğin sancısı düşmeden,
Kelepçe takılmış umutların kollarına girmeden,
O gözlerini bana ver.
Yanan avuçlarımda ay ışığı olsun!
Suskun yüreğimde resimli bahçem,
Titreşip duran dudağıma bir damla olsun,
Hicran ateşi ile yanan içime serinlik olsun,
Aydınlığım ve ışığım olsun…



Güzel Ses ve yorumu ile Şiirme can veren SİYAH GECEME ŞÜKRANLARIMI GÖNDERİYORUM